ARYTMETYKA PITAGORASA
Zasady budowy swiatów
Przypowieść o Czwórce
Trójkowy świat – pusty, w nim jest tylko współdziałanie w miejscu i w czasie. Tu rozwija się, rozszerza się współdziałanie sam po sobie. Istnieją tylko jego stopnie rozwoju (silne, słabe, nieobecność), miejsce w przestrzeni i trójwymiarowość w czasie. Z punktu widzenia miejsca współdziałanie słabnie, zagasa przy oddaleniu od punktu współdziałania. Z punktu widzenia czasu współdziałanie to zmiana, które istnieje tylko jako rozszerzenie współdziałania w świat niewspółdziałania, to rozwój samego trójkowego świata.
Trójkowy świat jedyny, tu nic nie istnieje osobno, sa tylko stosunki naprężonej trójkowości. Nawet punktг nie można widzieć osobno, on pokazuje tylko koniec jedynki i znak na zerze. Osobno, jak obiekt, on nie istnieje. Siłowe stosunki między trzema są tak wielkie, że nic nie istnieje i nie zamienia się osobno.
Przyczyną dla przedłużenia rozważania to potrzeba zasiedlenia świata. Trzeba stworzyć tego dla kogo , świat jest zrobiony, kto mieszka w miejscu i w czasie, kto ma względną swobodę wybierać swoje miejsce w miejscu i własny czas w czasie. Innymi słowami to – nowy świat, istniejący wewnątrz trójkowego i doskonalszy od niego. To świat, który zdolny jest przeciwstawiać się czasowi, zatrzymać bezgraniczność jego upływu. To świat, który stara się zwyciężyć i czas i przestrzeń i zrobić niewspółdziałanie tam, gdzie tylko co zwyciężyło współdziałanie.
Wyobraźcie sobie, że zero i jedynka, spotkawszy się w punkcie, znów rozeszli się. To nie przywraca ich do poprzedniej kategorii niewspółdziałania, tak jak spotkanie zdarzyło się i oni «pamiętają» o nim. Punkt, jak kategoria współdziałania, nie może zniknąć. Na zerze pozostała deformacja – znak od spotkania z jedynką, a jedynka po dawnemu jest ograniczona z jednego końca. W ten sposób, punkt współdziałania rozdzielił się, podwoił się. W miejsce punktu współdziałania utworzyły się dwa punkty, rozdzielane rozrywem.
Rozryw jest to nowa kategoria, przedstawiona cyfrą «dwa punkty». Ta kategoria zmienia zero, jedynkę, punkt i ich stosunki, ponieważ teraz w grupie, opisującej kategorię, są cztery cyfry: Zero, jedyka, punkt i dwa punkty.
Z pojawieniem się kategorii rozrywu punkt, zero i jedynka uzyskują niezależność i mogą być rozpatrywane osobno. Teraz po raz pierwszy można mówić o ich geometrycznej formie. Zero stało sie kręgiem, a jedynka – pałką, przy czym i krąg i pałka teraz mogą mieć stosunki między sobą. To takżę dotyczy się punkty, który stał się samodzielnym obiektem, a nie punktem na zerze, istniejącym tylko dlatego, że na niego wskazywała jedynka.
Żeby podkreślić te nowe właściwości cyfr, będziemy nazywać je po-nowemu – krąg, pałka, punkt i dwa punkty.
Punkty nie różnią się miedzy sobą i ich podobieństwo po raz pierwszy wprowadza pojęcie powtórzenia. Teraz współdziałanie może być, po pierwsze, zatrzymane i, po drugie, powtórzone, ogólnie mówiąc, wielokrotnie.
Tak pojawiła się możliwość liczenia jednakowymi, ale oddzielnymi od siebie pojęciami.
Przypomnimy, że w trójce pojawiła się kategoria ilości, która jest zawsze równa trzy. Z pojawieniem się nowej cyfry pojawiła się i nowa ilość cztery tzn. jeden punkt oznacza jakość i ilość trzy, a dwa punkty są pojawieniem się jakości i ilości cztery. Przejście od trójki do czwórki daje ideę rachunku, jak powiększenie ilości kosztem dodania jedynki. Jedynka tu wyraża aspekt ukieronkowania , jako podstawowa właściwość rachunku, ale utrzymuje w sobie całą pełnię trójkowej kategorii, jej jednolitość. Licząc jedynkami, my wszystko jedno liczymy trójkami, tzn. punktami. Przy liczeniu jeden oznacza jednolitość od punktu i ukierunkowanie od jedynki.
Przesadzenie aspektu jedynki daje znajomą formę napisania cyfry cztery.
Rozpatrzymy okolicę trjókowego punktu. Pojawienie się drugiego punktu w aspekcie jedynki oznacza dodanie jeszcze jednej pałki, która wskaże na nowy punkt. Ten punkt powinien być na pałce, ponieważ jest podkreślane przedłużenie i w miejscu, gdzie kończy się okolica punktu, gdzie trojkowość słabnie. Kierunek, tej drugiej pałki powinien maksymalnie nie pokrywać się z pierwszą. Powstaje obraz, dający znaną nam formę czwórki.
Ilość cztery jest zbyteczną w odniesieniu do kategorii współdziałania, także jak pojęcie rachunku zbyteczne w odniesieniu do kategorii ilości. W czwórce słabnie kategoria ilości i jeszcze bardziej osłabia się jakościowa różnorodność na rachunek pojawienia się podobieństwa blisko powtórzenia.
Przypomnimy, że świat 01 przejawia się tylko przez kategorię jakości . W trójce pojawienie się ilości naruszyło czystość rozdzielenia jakości. Teraz w czwórce czystość ilości różnych naruszona jest liczeniem jednakowych.
Jednakowość dwóch punktów może oznaczać dwa różne punkty (przestrzenny aspekt) jak i jeden punkt w dwóch różnych położeniach, co możliwe jest w czasie. To oznacza pojawienie się możliwości ruchu.
Z drógiej strony, oba punkty to punkty współdziałania, nie mające różnic i dlatego równe są po potędze. One niosą ideę kompensaty współdziałania współdziałaniem, niszcząc trójkowe współdziałanie, tzn. zatrzymują czas. To oznacza, że czwórka zrobiła stacjonarność w czasie
W ten sposób, czwórka otworzyła możliwość i ruchy i stacjonarności. Przy czym ruch jest względny, a stacjonarność jest to właściwość czetwórkowego świata jako całość.
Przykładem czwórkowej organizacji całościowość są wszystkie prawa zachowania: Energii, materii itd .
Przyroda także demonstruje względne zmiany i przekształcenia i zachowanie bilansu przyrody w całości.
Stosunki cyfr w Czwórce
Pojawienie się nowej cyfry osłabiło kategoryjną różnicę cyfr w czwórce i zmieniło właściwości zera, jedynki i punktu. Chociaż one po dawnemu przedstawiają sobą różne punkty widzenia cyfry, teraz u nich pojawiły się wspólne właściwości.
Punkt i dwa punkty staja sie naruszeniem, przerwaniem granicy niewspółdziałania. One podobne tym, że to punkty, których istotą jest współdziałanie.
W stosunku do nich zero i jedynka posiadają wspólną właściwość – ciągłość, czego wcześniej być nie mogło, ponieważ one wyrażały pełne niepodobienstwo, oprócz wspolnego punktu – punktu współdziałania. Nie wolno mówić o ciągłości, jeśli nie wiesz o rozrywie. Tylko z pojawieniem się rozrywu w dwóch punktach, można powiedzieć, że między kręgiem i pałką jest umowa o ciągłości i powiązaniu. Teraz oni są graficznymi obiektami – nieprzerwanymi liniami: Zero stao się kręgiem, a jedynka – pałką.
Dalej, między kręgiem i dwoma punktami też jest podobieństwo – obecność wewnętrznej przestrzeni, nieciągłość. Z pozycji dwóch punktów, krąg składa się z par punktów.
Także między pałką i punktem jest podobieństwo – oni nie mają wewnętrznej pustki, oni są jednolici. Mało tego, z punktu widzenia pałki, punkt jest to pałka zerowej długości.
Między pałką i dwoma punktami jest podobieństwo – anizotropia. A krąg i punkt mają wspólną właściwość – izotropię.
Więc, wszyscy, każda z czterech cyfr posiada podobieństwo z trzema innymi po odpowiednim znaku. Jednakże, każda z cyfr także odróżnia się od trzech innych po innych znakach.
Punkt odróżnia się od dwóch punktów nieobecnością rozrywu i izotropi. Pałka odróżnia się od kręgu anizotropia i otwartość itd.
Podobieństwa i różnice cyfr w czwórce przejawiają się parami. Różnice między parami cyfr oznaczają stosunki rozłąki między nimi, a podobieństwo wewnątrz każdej pary niesie linie dwóch współdziałań, czego ich nauczyła cyfra «dwa punkty».
Na przykład, para krąg i pałka, jak nieprzerwane linie, znajdują się w w stosunku rozłąki z parą punkt i dwa punkty, gdzie całkiem jest nieobecnym pojęcie ciągłości .
Taka parne skrępowanie i razłączoność teraz stają się wewnętrzną właściwą, właściwością każdej cyfry w czwórce. Pałka, jak granica, rozdziela na prawe i lewe, ale, jak linia, związuje górne i dolne, albo, odwrotnie, w zależności od jej położenia. Krąg po dawnemu rozdziela wewnętrzne i zewnętrzne, ale także związuje prawe i lewe, górne i dolne. Zero i jedynka demonstrują absolutne skrępowanie wzdłuż granicy i absolutną razłączność prostopadle granicy. Rys.
Punkt – jest miejscem spotkania kręgu i pałki , na kręgu i na pałce jest punkt, ale teraz on należy albo kręgowi, albo pałce. Dwa punkty są rozrywem między kręgiem i pałką, ale przynależą i kręgowi i pałce, tzn. razem są wspólnym miejscem dla nich obu. Punkt i dwa punkty, także jak krąg i pałka, przejawiają doskonale różne właściwości w zależności od punktu widzenia, w zależności od tego, jaka właściwość rozpatruje się. Dla każdej cyfry punktów widzenia może być tylko dwa i one są prostopadłe między sobą.
Otóż, prostopadłością nazywa się stosunki współdziałania i niewspółdziałania w Czwórce.
Organizmowość
Pojawienie się dwóch punktów przyprowadziło do tego żę, pałka otrzymała dwa końce, a krąg stał się oczywistego rozmiaru. Oni zostali proporcjonalnymi. Pojawił się końcowy czas i ograniczona przestrzeń.
Dwa punkty wytworzyły nowy typ współdziałania – organizm. Organizm istnieje w świecie, ale oddzielnie od świata i według swoich wewnętrznych praw. On posiada własne miejsce, własny czas i własną wolą.
Istnieje trójkowe spojrzenie na planetę Ziemia. Ale jest i organizm Ziemi, który jest przykładem 4-go świata. Dla organizmu nie jest ważne , że planeta porusza się w przestrzeni i czasie po trójkowym prawom. Czwórkowy organizm odczuwa ich wpływ, ale nie podporządkowuje się im. On ma własne możliwości ruchu i zmiany.
Jeśli akcentować współdziałanie, to ono spotyka inne współdziałanie, które kompensuje pierwsze i w całym niczego nie zamienia . Kompensata to przejaw niewspółdziałania, które akcętuje się w drugiej perspektywie z tą samą siłą. Organizm jest bilansem rozłąki – niezależności i siłowego skrępowania – współdziałania.
Łabędź, rak i szczupak ciągnęli wóz, ale w różnych kierunkach. Bez wozu oni rozbiegliby się, ale on związał ich tak, że razem wszyscy czworo (wóz dla tej trójki czwarty) nie mogą ruszyć się z miejsca.
Organizm składa się z organów, których funkcje są prostopadłe sobie również jak stosunki cyfr w Czwórce.
Nawet jeśli mózg śpi, serce, wątroba, nerki i itd. kontynuują pracować.
Także jak cyfry, opisujące czwórkę organy w organizmie mają ścisłe rozmieszczenie i różnią się według swojego położenia i funkcji.
Pojęcie o organizmowości daje mityczna istota Sfinks z głową Człowieka, sercem Lwa, skrzydłami Orła i tylną częścią Byka.
Wzajemnerozpołożenie cyfr w Czwórce
Jak już było powiedziane, czworkowe cyfry są geometrycznymi obiektami i na ich założeniu mogą być zbudowane geometryczne figury, przedstawiające stosunki czterech cyfr. Pojawia się pytanie o wzjemnorozpołożeniu cyfr w zestawie geometrycznych figur. Surowo mówiąc, cyfry nie wiedzą o wzjemnymrozpołożęniu, ponieważ są rozłączone. W trójce pojawia się idea wzjemnorozpołożenia, która przejawia się tylko w okolicy punktu. W czwórce cyfry stają się geometrycznymi obiektami, które już jakoś są wzajemnierozpołożone.
Z punktu widzenia pałki cyfry są rozmieszczone parami, będąc związane wzdłuż niej i rozłączone prostopadle niej. Pałka może zajmować dwa położenia: Pionowe i poziome. Podobnie dwóm punktom, pałek może być dwie i one powinny być prostopadłe. Punkt daje ideę przecięcia się dwóch pałek w punkcie, a izotropia kręgu robi z tego wszystkiego rawnoramienny krzyż. W ten sposób, krzyż to figura wyrażająca wzjemnerozpołożenie cyfr w czwórce, z akcentem na pałkę. W nim wyraźnie wyrażone są właściwości pałki, punktu i dwóch punktów i słabo przejawianego kręgu.
Jeśli akcentować krąg, to wyjdzie kwadrat, tzn. krąg, zrobiony z czterech pałek. W nim osłabiony jest aspekt punktu.
Żeby określić miejsca cyfr na końcach krzyża albo w szczytach kwadratu, przypomnimy , że w czwórce pojawia się idea rachunku. Powtórzenie współdziałania rodziło ideę kolejności: Od punktu do dwóch punktów, od 3 do 4. I 3 i 4 – to liczby, co pozwala związać cyfry między sobą w kolejność, która wyraża całe rozważanie, i odwrotnie, nadaje rozważaniu charakter kolejności. W trójce jedynka miała znaczenie czasu, u zero – przestrzeni, dlatego w czworkowym rozważaniu zero poprzedza jedynkę, która z kolei poprzedza punkt. tzn. czetwórkowe cyfry rozmieszczone są w kolejności: Krąg, pałka, punkt, dwa punkty i to określa ich położenie na krzyżu. Patrz rysunek.
Pojawienie się pojęcia Kolejności, rachunku także oznacza, że w 4-ce możliwe jest swoje własne wewnętrzne rozważanie, które porusza się po podobieństwach i różnicach między cyframi. Jednoczesność i kolejność możliwe są tylko w 4-ce. Jednoczesność pochodzi od pałki i dwóch punktów. Kolejność pochodzi od kręgu i punktu.